Gaanderen in oude tijden oerwoud woeste beek moeras, waar het wilde zwijn nog dolde, ruw getier in bos en plas, zand en heuvels, dorre heide, zo was het lang vervlogen tijden.

Refrein: Gaanderen, ons mooie Gaanderen waar ook ter wereld eenmaal ik heen zal gaan. Gaanderen ons schone Gaanderen, het blijve steeds in fier herinnering staan.

Mensen kwamen ’t land bewonen, velden bomen, dempten plas, wildernis ze werd herschapen in een groen tapijt van gras. ’t Rijke graan der korenvelden deed er een nieuwe toekomst melden.

Refrein: Gaanderen, ons mooie Gaanderen waar ook ter wereld eenmaal ik heen zal gaan. Gaanderen ons schone Gaanderen, het blijve steeds in fier herinnering staan.

Ziet op heden staat te prijken, kerken, scholen, industrie. Burger, boer en ambachtslieden noeste arbeid, energie, knusse huisjes, blijde mensen, wat zou men meer nog kunnen wensen.

Refrein: Gaanderen, ons mooie Gaanderen waar ook ter wereld eenmaal ik heen zal gaan. Gaanderen ons schone Gaanderen, het blijve steeds in fier herinnering staan.